H τελευταία Πανσέληνος στον Λέοντα μας υπενθύμισε τι χρειάζεται να δούμε και τι χρειάζεται να κάνουμε. Οι ερωτήσεις ήταν: Ποια είναι τα ταλέντα σου; Σε τι διαφέρεις από τους άλλους; Αυτή η νέα Σελήνη μάς ζητάει να σκεφτούμε τι επιθυμούμε να γίνουμε.
Μάρτιος: Κατά το αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και ονομαζόταν Primus. Μετά το 46 π.Χ. ονομάστηκε Μάρτιος, έγινε ο τρίτος μήνας του χρόνου αφιερωμένος στο θεό Μαρς που αρχικά ήταν ο θεός της γονιμότητας και των αγρών αλλά αργότερα ταυτίστηκε με τον Άρη τον θεό του πολέμου. Ήταν πατέρας του Ρέμου και του Ρωμύλου και γενάρχης των Ρωμαίων. Ο Μάρτιος είναι ο πρώτος μήνας της άνοιξης, ενώ στις 21 Μαρτίου έχουμε την εαρινή ισημερία.
Οι Ιχθύες είναι το δωδέκατο ζώδιο, το άλφα και το ωμέγα της πνευματικής διαδρομής, το Ένα από το οποίο όλα προέρχονται και στο οποίο όλα επιστρέφουν. Στο τέλος του ζωδιακού επιστρέφουμε στον Κήπο της Εδέμ και συνειδητοποιούμε ότι ποτέ δεν είχαμε εκδιωχθεί. Ότι είμαστε τα χέρια του Θεού που έφθασαν στο πιο πυκνό, σκοτεινό, στο πιο μακρινό σημείο φέρνοντας φως, γνώση και έργα.
Το μεγαλύτερο μέρος του σύμπαντος είναι αόρατο. Μπορούμε να δούμε μόνο ελάχιστα τμήματα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος που περιέχει ακτίνες γάμα, ακτίνες χ, υπεριώδεις και υπέρυθρες, μικροκύματα και ραδιοκύματα, μήκη κύματος που εκτείνονται σε χιλιάδες μίλια, σε κλάσματα του ατόμου, πολύ πάνω και πολύ κάτω από τις δυνατότητες της όρασής μας. Το δωδέκατο και τελευταίο ζώδιο μάς καλεί να οξύνουμε την έκτη μας αίσθηση, τη διαίσθησή μας, με την οποία μπορούμε να προσεγγίσουμε διαστάσεις και πραγματικότητες πέραν του φυσικού κόσμου. Σαν ραδιοφωνικός δέκτης, ή σαν κεραία, μπορούμε να συντονιστούμε με εκατομμύρια κανάλια και συχνότητες. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές πραγματικότητες, πολλές διαστάσεις, πολλά επίπεδα συνειδητότητας. Στους Ιχθύς η λογική και η αιτία διαλύονται. Δεν υπάρχει αληθινό παρελθόν ή μέλλον, δεν υπάρχει χωρισμός, ούτε σωστό ή λάθος. Στους Ιχθύες βρισκόμαστε στη χώρα της Ενότητας: «Όλα σε ένα και ένα σε Όλα».
Οι Ιχθύες συμβολίζουν το Άφατον, το πέραν των λέξεων, των συλλήψεων, των πεποιθήσεων. Η Νέα Σελήνη μάς καλεί να παραδώσουμε το νου μας και να κολυμπήσουμε στην καρδιά.
Με τον Ήλιο, τη Σελήνη, τον Χείρωνα και τον Ποσειδώνα στους Ιχθύς κολυμπάμε στη ρευστότητα, στην ασάφεια, στο διφορούμενο. Ναι, η πραγματικότητα δεν ενδιαφέρει καθόλου, η Φαντασία είναι το παν. «Δεν λέω την αλήθεια, λέω αυτό που θα έπρεπε να είναι η αλήθεια» λέει η Μπλανς ντι Μπουά στο Λεωφορείον ο Πόθος. Θέλουμε να ενωθούμε με κάτι μεγαλύτερο από εμάς, να αποδράσουμε στη χώρα του Ποτέ Ποτέ, να πιστέψουμε κι ας διαψευστούμε, να λατρέψουμε κι ας απογοητευθούμε. Να αφεθούμε σε μια θάλασσα αισθημάτων από όλους προς όλους για όλα. Δεν υπάρχει παρελθόν, δεν υπάρχει μέλλον, ούτε φόβος ενοχές, όρια, λογική, ρεαλισμός. Μέσα από απώλειες, θυσίες και πόνο αντιλαμβανόμαστε από τι είμαστε φτιαγμένοι. Ανακαλύπτουμε αυτό που περισσότερο θέλουμε όταν το χάνουμε, ή όταν το στερούμαστε, ή καταλαβαίνοντας ότι ποτέ δεν το είχαμε. Πέφτουμε στη θάλασσα χωρίς σωσίβιο για να αναδυθούμε Καθαροί Πια.
Τρεις πλανήτες αλλάζουν διεύθυνση γύρω από τη νέα Σελήνη με πρώτο τον Άρη που γυρίζει ανάδρομος την πρώτη Μαρτίου στις 27ο31´ και θα επιστέψει σε ευθεία πορεία στις 20 Μαΐου. Ο Άρης γυρίζει ανάδρομος κάθε δύο περίπου χρόνια (κάθε 26 μήνες). Να θυμίσω ότι ο Άρης είναι στον Ζυγό από τις 7/12/13 και θα μείνει εκεί μέχρι 26 Ιουλίου 2014. Ούτως ή άλλως ο Άρης αισθάνεται άβολα στον Ζυγό, ένας μαχητής εγκλωβισμένος σε ένα σαλόνι που μιλάνε συνεχώς για ειρήνη, δικαιοσύνη, ισορροπία και ομορφιά. Ο Άρης περιγράφει τον τρόπο που δίνεις τις μάχες και πώς προωθείς τον εαυτό σου. Ο Ζυγός είναι Σχέσεις. Μιλάει για δικαιοσύνη στις σχέσεις, για ισορροπία που δεν επιτυγχάνεται συναισθηματικά αλλά λογικά: «Σου έδωσα πρέπει να μου δώσεις». Με ανάδρομο τον Άρη υπάρχει ο κίνδυνος να γίνουμε παράλογοι στις απαιτήσεις που έχουμε από συντρόφους, αγαπημένους ή στη σχέση μας με ανθρώπους που επηρεάζουν με οποιοδήποτε τρόπο τη ζωή μας. Να αισθανθούμε ότι δίνουμε περισσότερα από ό,τι παίρνουμε ή να είμαστε εμείς που δίνουμε λιγότερα από όσα θέλουν οι άλλοι. Ο ανάδρομος Άρης στον Ζυγό προτιμάει να αποσυρθεί από μία σχέση παρά να διεκδικήσει, να σιωπήσει από το να δημιουργήσει ένταση ή αντιπαράθεση. Να αρχίσει τις αυτοκατηγορίες και να αισθανθεί ένοχος ακόμα κι αν είναι ο άλλος που έχει άδικο. Αν δεν μιλήσεις, όμως, πώς θα ξέρει ο άλλος ότι υπάρχει πρόβλημα;
Στις 2 Μαρτίου γυρίζει ανάδρομος και ο Κρόνος στις 23ο19´ του Σκορπιού και θα επιστέψει σε ορθή πορεία στις 20 Ιουλίου. Η ανάδρομη κίνηση του Κρόνου σηματοδοτεί μια εποχή που κάνουμε μια στάση για να αξιολογήσουμε και να σταθεροποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας, τα σχέδιά μας, τις επαγγελματικές επιδιώξεις και τις ευθύνες που έχουμε αναλάβει. Είναι το διάστημα που μπορείς να απαλλαγείς από μία τοξική σχέση, να ξεμπερδέψεις τα οικονομικά σου με δάνεια, εφορίες κλπ, και να κλείσεις τους λογαριασμούς σου με το παρελθόν.
Στις 6 Μαρτίου ο Δίας επιστρέφει σε ορθή πορεία στις 10ο26´του Καρκίνου (ολοκληρώνοντας την ανάδρομη πορεία του που ξεκίνησε στις 7 Νοεμβρίου 2013) και θα ολοκληρώσει την παραμονή του σ’ αυτόν στις 16 Ιουλίου. Οι μεγάλες προσδοκίες μας επικεντρώνονται στη συναισθηματική ασφάλεια, στην οικογένεια, ή σε ό,τι εσύ θεωρείς οικογένειά σου, όπως επίσης στο σπίτι που μας δίνει ασφάλεια και στο μεγάλο σπίτι που είναι ο Κόσμος και η Φύση. Ο Δίας είναι σαφής στον Καρκίνο: Η αγάπη είναι η υπέρτατη αξία, το να νοιάζεσαι για τους άλλους και για τη Μητέρα Φύση είναι ο στόχος, η προοπτική, η μεγάλη λεωφόρος που οδηγεί στην αλλαγή της συνειδητότητάς μας. Στη σκοτεινή του πλευρά ο Δίας στον Καρκίνο λέει ότι «η δική μου οικογένεια, η δική μου χώρα, οι δικοί μου άνθρωποι αξίζουν την προστασία μου κι ότι κάθε ξένος είναι εχθρός μου»- φυσικά μια τέτοια προέκταση είναι διατροφική κι ανεπιθύμητη.
Με τη νέα Σελήνη στους Ιχθύς μαθαίνουμε να βλέπουμε μέσα από τα μάτια τού Θεϊκού. Συνειδητοποιούμε ότι είμαστε τα χέρια του Θεού. Θυμόμαστε ότι είμαστε ΕΝΑ που αποτελείται από εκατομμύρια κομμάτια. Πως θα ζούσαμε άραγε αν θυμόμαστε ότι τα πάντα συνδέονται; Θυμήσου: Ο υπερβολικά λογικός είναι άρρωστος. Και ότι: ο Έρωτας οφείλεται στο γεγονός ότι η πραγματικότητα δεν είναι πλήρης γιατί η ψυχή δεν χορταίνει απ’ αυτήν.
