Δεν ήξερα τίποτα για αυτήν τη γενιά που χαρακτηρίζεται indigo από το χρώμα της αύρας τους μέχρι που διάβασα ένα κείμενο της εξαιρετικής Αμερικανίδας αστρολόγου Donna Cunningham στο περιοδικό Mountain Astrologer (2001). Σε αυτό μιλούσε για μια γενιά παιδιών που οι γονείς τους θεωρούσαν ιδιαίτερης ευφυίας αλλά και μεγάλους μπελάδες εξαιτίας της υπερικινητικότητάς τους.
Ο τίτλος του άρθρου μάλιστα δεν ήταν indigo generation, αλλά Retalin Generation όπου retalin είναι τα χάπια που δίνουν οι γονείς στα πεντάχρονα, εξάχρονα, ή επτάχρονα παιδιά τους για να ελαττώσουν την υπερικινητικότητά τους, για να ξεπεράσουν την μικρή χρονική διάρκεια προσοχής τους και για να κοινωνικοποιηθούν ευκολότερα.
Μου φάνηκε ιδιαίτερα βίαιο το γεγονός ότι οι γονείς δίνουν στα παιδιά τους ψυχοφάρμακα- εκτός από το Ritalin, υπάρχει και το baby Prosac- για να καταπνίξουν τη διαφορετικότητά τους, τη ζωντάνια τους και την βαρεμάρα που τους προκαλούν τα σχολεία και που είναι απόλυτα φυσιολογική.
Σε αυτό το άρθρο έμαθα για τα παιδιά με την ανεπτυγμένη διαίσθηση, προαίσθηση, ενσυναίσθηση που μπορούν να επικοινωνούν τηλεπαθητικά και έχουν ανεπτυγμένη αίσθηση στις τέχνες και που έχουν γίνει αντικείμενο έντονου ενδιαφέροντος από τους ενήλικες που εκστασιάζονται για τις προοπτικές εξέλιξης του ανθρώπινου είδους αλλά και ενθουσιάζονται που χτύπησαν άλλη μια κερδοφόρο φλέβα από την οποία μπορούν να πλουτίσουν.
Για ποιους μιλάμε; Η γενιά των παιδιών που γεννήθηκαν περίπου μεταξύ 1983-1999 ( μερικοί τα υπολογίζουν από το 1978-2003) έγιναν περισσότερο γνωστά από το βιβλίο των Lee Carroll and Jan Tober The Indigo Children (1999).
Μερικά από τα χαρακτηριστικά που επισημαίνουν οι συγγραφείς είναι:
1.Έρχονται στον κόσμο με ένα βασιλικό αίσθημα και τις περισσότερες φορές συμπεριφέρονται ως εκλεκτοί.
2. Έχουν το αίσθημα ότι «είναι προνόμιο να βρίσκονται εδώ» και εκπλήσσονται όταν οι άλλοι δεν συμμερίζονται αυτή τη πεποίθηση.
3. Η εικόνα τους δεν είναι μεγάλο θέμα. Συχνά λένε τους γονείς τους «το ποιοι είναι».
4. Έχουν πρόβλημα με τις απόλυτες εξουσίες.
5. Δεν μπορούν να κάνουν μερικά πράγματα- για παράδειγμα δεν μπορούν να περιμένουν στις ουρές.
6. Αποσυντονίζονται με συστήματα που δεν είναι ευέλικτα, που βασίζονται σε τυπικά και δεν απαιτούν δημιουργική σκέψη.
7. Συνήθως βλέπουν καλύτερους τρόπους για να κάνουν τα πράγματα είτε στο σπίτι είτε στο σχολείο γεγονός που τους κάνει να φαίνονται σαν να χτυπάνε το σύστημα.
8. Ένας παρατηρητής θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει αντικοινωνικούς όταν βρίσκονται στο κόσμο, αλλά εξαιρετικά κοινωνικούς όταν βρίσκονται και συναναστρέφονται τους «δικούς τους ανθρώπους». Εάν δεν υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να συνεννοηθούν γίνονται εσωστρεφείς, ενώ αντιμετωπίζουν το σχολείο ως κοινωνικό βασανιστήριο.
9. Δεν ανταποκρίνονται σε ενοχές τύπου « περίμενε μέχρι ο πατέρας σου να γυρίσει στο σπίτι και τότε θα συζητήσουμε τι έκανες»
10. Δεν ντρέπονται καθόλου να ζητήσουν ότι χρειάζονται, οτιδήποτε έχουν ανάγκη, ή επιθυμούν.
Η Αστρολογική πλευρά
Κάθε γενιά έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά που μπορούν να αποδοθούν στις διελεύσεις των εξωτερικών πλανητών μέσω των 12 ζωδίων. Ο Ουρανός μένει σε κάθε ζώδιο 7 χρόνια , ο Ποσειδώνας φτάνει γύρω στα 14 και ο Πλούτωνας που έχει αλλοπρόσαλλη τροχιά 248 χρόνων μπορεί να μείνει σε κάθε ζώδιο από 10 έως 25 χρόνια Κάθε συνδυασμός αυτών των τριών πλανητών διαρκεί τόσο ώστε να επηρεάσει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμό και να προσδώσει στο καθένα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εποχής του. Στο Horoscope for the New Millennium, E. Alan Meece ορίζει τις τέσσερις υποομάδες που γεννήθηκαν μεταξύ 1982-2003
-«Οι Εξερευνητές», 1982-84 (Ουρανός και Ποσειδώνας στον Τοξότη, Πλούτωνας στον Ζυγό). Απείθαρχοι και με έλλειψη στόχου αλλά πιθανόν με μεγάλη θετικότητα και ωριμότητα… Οραματιστές, άνθρωποι της περιπέτειας , μεγάλη αίσθηση του χιούμορ, παραμυθάδες, συγγραφείς και φιλόσοφοι… αλλά δεν θα πρέπει να περιμένουμε πολλούς μεγάλους ηγέτες ανάμεσά τους.
-«Οι τρυφεροί Επιχειρηματίες», 1984-88 (Ουρανός στο Τοξότη, Ποσειδώνας στον Αιγόκερω, Πλούτωνας στο Σκορπιό). Περισσότερο φιλόδοξη και πειθαρχημένη ομάδα…Ισχυροί ηγέτες και σοβαροί επιχειρηματίες. Αίσθημα μεγάλης οφειλής στο κοινωνία και την Ανθρωπότητα.
-«Οι Aφιερωμένοι», 1988-1995 (Ουρανός σύνοδος με Ποσειδώνα στον Αιγόκερω, Πλούτωνας στο Σκορπιό). Σταθεροί, επίμονοι, αποφασισμένοι, φιλόδοξοι και παθιασμένοι. Ταλέντο στις τέχνες, τη πολιτική και την οργάνωση….Μεγάλοι ηγέτες που θα βάλουν τα θεμέλια και τις βάσεις για την νέα εποχή του πολιτισμού.
-«Τα «φλογοβόλα», 1996-2003 (Ουρανός στον Υδροχόο, Ποσειδώνας στο τέλος του Αιγόκερου και στον Αιγόκερω και Πλούτωνας στο Τοξότη). Εξωστρεφείς, ανυπάκουοι, ενεργητικοί, γρήγοροι στις αντιδράσεις τους στην εξουσία και τις συντεταγμένες ομάδες…Αστραφτεροί διανοούμενοι, προπαγανδιστές, ανανεωτές, εφευρέτες…
Στους γενέθλιους χάρτες της Indigo γενιάς υπάρχει έντονη υπεροχή Αιγοκερικών θέσεων και ιδιαίτερα μάλιστα σε εκείνους που γεννήθηκαν μεταξύ 85-91 στους χάρτες των οποίων συμπεριλαμβάνονται ο Χείρων και ο Κρόνος: «Το 1989 και στις αρχές του 90 ο Ουρανός έκανε πλήρη αντίθεση με τον Χείρωνα και ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας και ο Κρόνος βρισκόντουσαν στον Αιγόκερω..
Η καινούργια αυτή γενιά παιδιών φαίνεται να είναι καινοτόμα, περισσότερο ώριμη από άλλους συνομηλίκους της σε άλλες δεκαετίες. Το νευρικό τους σύστημα είναι έτοιμο να ενσωματώσει και να αφομοιώσει εύκολα τις νέες τεχνολογίες και τα κομπιούτερ και είναι αυτοί που κατά πάσα πιθανότητα θα δομήσουν τις βάσεις της νέας κοινωνίας».
Η Donna Cunningham έγραψε ένα κείμενο στο The Mountain Astrologer (Jun/July 2003) μετά από παράκληση των γονιών των Indigo και ανέφερε μερικά κοινά αστρολογικά στοιχεία στους χάρτες τους. Επικεντρώθηκε κυρίως στην σύνοδο Ουρανού-Ποσειδώνα* για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, πρώτα στον Τοξότη και μετά στον Αιγόκερω και τέλος στον Υδροχόο.
«Τα χρόνια 84-99 ήταν ιδιαίτερα σημαντικά. Αυτά τα χαρισματικά παιδιά έχουν Ουρανό και Ποσειδώνα υπογραμμισμένο στους χάρτες τους που ίσως επίσης συνδέονται με τον Ήλιο, τη Σελήνη ή τον ωροσκόπο τους ή βρίσκονται σε όλους αυτούς τους τομείς». *Πολλοί αστρολόγοι θεωρούν τη τετραετία της έντονης συζυγίας Ουρανού- Ποσειδώνα πολύ δυναμική και πιο ενδεικτική της γενιάς 88-92.
Τα Κρυστάλλινα Παιδιά
Το καλοκαίρι του 2003 ο Richard Giles προέβλεψε τη νέα φάση του φαινόμενου της Indigo γενιάς: «Το καλοκαίρι του 2003 ο Άρης ο αρχαίος θεός του Πολέμου ήταν στο κοντινότερο σημείο που έφτασε ποτέ στη γη κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας. Το 2003 ο Άρης και ο Ουρανός μπήκαν στους Ιχθύς.. Ο Άρης έμεινε 6 μήνες και ο Ουρανός συνεχίζει μέχρι το 2008. Η δυνατή Ιχθυική επίδραση αυτού του χρόνου δημιούργησε μια νέα γενιά με πολύ ουσιαστικό παρόν και μέλλον». Η δεύτερη γενιά μεταξύ 98-2003 χαρακτηρίζεται από την ίδια υπερευαισθησία και τις ίδιες δυνατές ψυχικές και έξω-αισθητηριακές ικανότητες. Μιλάμε για τα Crystal Children.
Τι λέει η επιστήμη;
Τελικά αυτές οι δύο γενιές, όπως πολλοί ειδικοί πιστεύουν – και ακόμα περισσότεροι γονείς – εκπροσωπούν το επόμενο στάδιο της ανθρώπινης ανάπτυξης; Ο διάσημος βιολόγος και συγγραφέας Rupert Sheldrake* προσπαθεί να εξηγήσει επιστημονικά αυτές τις συμπεριφορές των παιδιών με την οριακή και εξαιρετικά οξυμμένη διαίσθηση και τις τηλεπαθητικές ικανότητες που έχουν παρατηρηθεί εδώ και μια εικοσαετία σε αυτά τα παιδιά.
Σύμφωνα με τη θεωρία του των «μορφογενετικών πεδίων» λέει ότι «η βασική δομή και η συμπεριφορά των οργανισμών του παρελθόντος επηρέασε τους οργανισμούς του παρόντος με άμεσες συνδέσεις μέσω του χώρου και του χρόνου». Δηλαδή; Το εξηγεί με ένα παράδειγμα επιστημονικά αποδεδειγμένο. «Μόλις τα ποντίκια ενός εργαστηρίου στην μιαν άκρη του κόσμου μαθαίνουν πώς να βγαίνουν από το λαβύρινθο που οι ερευνητές τα έχουν βάλλει αμέσως μεταβιβάζουν τη γνώση τους στα ποντίκια ενός άλλου εργαστηρίου στη άλλη πλευρά του κόσμου που βγαίνουν γρηγορότερα από το λαβύρινθο χωρίς να έρθουν σε επαφή μεταξύ τους».
Άρα αφού οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει στα εργαστήρια τους ότι τα ποντίκια αλλά και άλλα είδη μεταβιβάζουν την γνώση τους στην επόμενη γενιά δεν υπάρχει λόγος να μη πιστέψουμε ότι το ίδιο φαινόμενο μπορεί να συμβαίνει και στους ανθρώπους έτσι ώστε κάθε νέα γενιά που γεννιέται να κωδικοποιεί στο dna της και να συμπυκνώνει την ανθρώπινη γνώση πιθανόν με μια φόρμα που μπορεί να μην είναι ακόμα χρήσιμη ή προσβάσιμη ατομικά αλλά που σύντομα θα γίνει. Ελάχιστοι διαφωνούν πλέον στη παρατήρηση ότι η ανθρώπινη ανάπτυξη έχει επιταχυνθεί έντονα τις τελευταίες δεκαετίες σε σημείο που να ονομάζεται «ραγδαία»- ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει συνήθως την αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού.
Ο πληθυσμός της Γης ήταν 1 δις το 1802 και έχει φτάσει τα 6,5 δις σήμερα. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο πληθυσμός διπλασιάστηκε από τη δεκαετία του 60 και τριπλασιάστηκε μέσα σε δύο γενιές από το 1920. Επίσης είναι γεγονός ότι οι γνώσεις μας και οι δημιουργικές καινοτομίες μας αυξάνονται με επίσης ασύλληπτη ταχύτητα – κάθε τρία χρόνια στη δεκαετία του 80 η γνώση διπλασιάζονταν, ενώ βρισκόμαστε στο επίπεδο που σχεδόν κάθε χρόνο η γνώση μας για τα πάντα διπλασιάζεται. Αυτή η «ραγδαία» αύξηση της γνώσης δεν μπορεί να εξηγηθεί αποκλειστικά από την Δαρβινική εξέλιξη και τη κληρονομικότητα.
Αμφι-βάλλω
Μήπως η υπόθεση των μορφογενετικών πεδίων έχει νόημα και η μυθολογία γύρω από τα παιδιά που γεννήθηκαν γύρω στα τέλη του 20ου αιώνα έχει ρεαλιστική βάση; Μπορεί άραγε η αστρολογία αυτών των εξαιρετικών χρόνων να εξηγήσει τι είναι αυτό που παρατηρούν οι γονείς αυτών των παιδιών και τι εικάζουν; Είναι πραγματικά τόσο διαφορετικά από τα άλλα παιδιά;
Όσο και διαφωτιστικά να είναι τα ευρήματα του Sheldrake και πολλών άλλων υπάρχει και ένα άλλος παράγοντας που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας. Όλοι οι γονείς πιστεύουν ότι τα παιδιά τους είναι μοναδικά. Μπορεί να παρατηρούμε σημαντικά πράγματα στους χάρτες των Λουλακί, ή των Κρυστάλλινων παιδιών αλλά δεν ξέρουμε αν οι παρατηρήσεις μας έχουν νόημα ή αν οι προβλέψεις μας δικαιολογούνται μέχρι τη στιγμή που αυτά τα παιδιά θα ενηλικιωθούν και η συμμετοχή τους στη κοινωνία θα είναι υπαρκτή και άμεση. Προς το παρόν ίσως είναι χρήσιμο να δούμε τους χάρτες των γονιών τους. Τι είναι αυτό που τους κάνει να περιμένουν τη λύτρωσή τους μέσα από τα παιδιά τους;
* Rupert Sheldrake Ph.D, born 28th June 1942, is a British biologist and author. Perhaps drawing on the work of French philosopher Henri Bergson to develop the theory of morphic resonance, which makes use of the older notion of morphogenetic fields, he has researched and written on topics such as animal and plant development and behaviour, telepathy, perception and metaphysics. He has a popular public following, particularly because his books are aimed at the lay reader, but some of his ideas are controversial and are considered by at least two scientists to be pseudoscientific.[1] [2]
