Το Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2020 γίνεται η φετινή Πανσέληνος στον Σκορπιό. Μια τεχνική διευκρίνιση, επειδή έχει γίνει ένα τεράστιο μπέρδεμα: δεν πρόκειται για την Πανσέληνο στον Ταύρο, η οποία γίνεται το διάστημα που ο Ήλιος βρίσκεται στον Ταύρο, δηλαδή τέλη Απριλίου, αρχή-μέση Μαΐου. Ο λόγος είναι πως όταν λέμε «Πανσέληνος» δεν αναφερόμαστε στη θέση της Σελήνης (ενός σχετικά ασήμαντου δορυφόρου στο ηλιακό σύστημα), αλλά σε μία συγκεκριμένη και περιοδικά επαναλαμβανόμενη σχέση μεταξύ του Ηλίου (του άστρου στο κέντρο του ηλιακού μας συστήματος), της Γης (του πλανήτη στον οποίο ζούμε) και της Σελήνης. Σε αυτή τη σχέση καθοριστικότερος παράγοντας από κάθε, μα κάθε άποψη είναι ο Ήλιος, γύρω από τον οποίο περιστρέφονται οι πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Έτσι και οι Πανσέληνοι στην δυτική αστρολογία για αιώνες αποκαλούνται, ορθά, σύμφωνα με τη θέση του Ηλίου.
Για να γίνει πιο σαφές φανταστείτε ένα γαϊτανάκι, έναν στύλο με πολλές κορδέλες δεμένες, αν πέσει ο στύλος, δεν υπάρχει γαϊτανάκι, οι κορδέλες βοηθούν στη συμμετρία και στον χορό γύρω από το γαϊτανάκι. Σε αυτή την αναλογία ο στύλος είναι ο Ήλιος, μια κορδέλα η Γη και η Σελήνη ένας κρίκος περασμένος πάνω σε αυτή τη μία κορδέλα. Είναι άστοχο λοιπόν να δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα στον κρίκο από ότι στο στύλο, όμως αυτό ακριβώς κάνουμε όταν μιλάμε για Πανσέληνο του Ταύρου μες το φθινόπωρο.
Και βέβαια, μετά υπάρχει και το ζήτημα του συμβολισμού που εκεί κι αν είναι προβληματική η έμφαση στη Σελήνη. Να παίρνουμε δηλαδή έναν ετερόφωτο στείρο κόσμο και να τον βάζουμε πάνω από την πηγή της ακτινοβολίας που συντηρεί τα πάντα στη ζωή και τα σώματα του ηλιακού συστήματος στις τροχιές τους. Σηκώνουμε τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι.
Βέβαια όλα αυτά είναι πολύ αναμενόμενα και συντονισμένα με το ζώδιο που μεσουρανεί αυτές τις μέρες, τον Σκορπιό, και από τη φύση του είναι ένα ζώδιο που μας κάνει να συγχέουμε το πάνω με το κάτω, το σημαντικό με το ασήμαντο, την εκλογικευμένη ανηθικότητα με την ηθική, το πάθος με την αγάπη, την πείνα και την αχορτασιά με τον σκοπό της ζωής. Είναι τέτοιες οι μέρες. Ο τρόπος που ιεραρχούμε τα πράγματα της ζωής μας, όπως και οι ποιότητες στις οποίες βασίζουμε τις ενέργειες και τις επιλογές μας βρίσκονται σε μεγάλη ανακατωσούρα. Εκτός αν έχουμε καταφέρει να «χορτάσουμε» το τεράστιο στόμα της επιθυμίας ή κάπως, έχουμε αντιληφθεί ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα εξίσου σημαντικά ή και σημαντικότερα από το τι επιθυμούμε και το βαφτίζουμε ανάγκη, κάθε στιγμή.
Με αυτή την Πανσέληνο η συναισθηματική υπερευαισθησία, οι θυμοί, οι θλίψεις και οι απογοητεύσεις χτυπάνε κόκκινο επειδή φαίνεται δικαιολογημένο να κοιτάζει κανείς μόνο έξω από τον εαυτό του για τα αίτια όσων του συμβαίνουν ενώ αγνοεί τελείως το μερτικό του και την ανοργανωσιά του. Είναι σαν να βρίσκεται κανείς σε μία αίθουσα εξετάσεων, αδιάβαστος και έχουν πέσει δύσκολα θέματα. Βγαίνοντας λέει πως δεν έγραψε «επειδή τα θέματα ήταν δύσκολα». Παραλείπει να αναφέρει ότι ήταν τελείως αδιάβαστος και πως ότι θέματα και να έπεφταν δεν θα έγραφε. Για την ακρίβεια η δυσκολία των θεμάτων γίνεται η δικαιολογία του και έτσι αυτός, δεν έχει καμία ευθύνη. Τα θέματα ήταν δύσκολα. Πάρτε το και προσαρμόστε το στον τρόπο που μεταχειρίζεστε τον εαυτό σας, δηλαδή το σώμα σας, τα συναισθήματά σας και το νου σας. Οι σχέσεις με τους άλλους είναι τα «δύσκολα θέματα». Εννοείται βέβαια, πως υπάρχουν πάντα κι αυτοί που αποδίδουν μετριότατα ή και άριστα και με τα «δύσκολα θέματα». Αποδίδουν πάντως.
Έτσι, αυτές τις μερούλες υπάρχουν οι τεράστιας δυναμικής ενέργειες του ζωδίου του Σκορπιού να δονούν τον τομέα των επαγγελματικών και προσωπικών σχέσεων και να επιτρέπουν υπερβάσεις σε όποιον δεν ταυτίζεται αυτόματα (και δεν δικαιολογεί επίμονα την ταύτισή του) με τις αδυναμίες του. Και όταν αναφέρομαι σε αδυναμίες, αναφέρομαι στις συμπεριφορές που επιλέγουμε ελεύθερα ξανά και ξανά επειδή μας βολεύουν, ενώ γνωρίζουμε πως υπάρχουν κι άλλες επιλογές, όπως κι ότι οι επιλογές που κάνουμε είναι από μέτριες και κάτω. Δεν αναφέρομαι σε συνθήκες που όντως στερούν την επιλογή. Αλλά αν κανείς είναι αμείλικτα ειλικρινής με τον εαυτό του, αυτές είναι πολύ λιγότερες από ότι συνήθως επιλέγουμε να πιστεύουμε. Η δικαιολογία πάντα υπάρχει, «είναι πολύ δύσκολη» μία άλλη επιλογή, «είναι του χαρακτήρα μου», «είναι ανάδρομος ο Ερμής» και άλλα πάσης φύσεως που μας επιτρέπουν να κάνουμε ταυτότητα και σημαία τα ελαττώματά μας και την έλλειψη προσπάθειας.
Πάει λίγο σε Καζαντζάκη αυτή η Πανσέληνος, για να αναφέρουμε αυτόν που είναι Έλληνας και γνωστός σε εμάς, και σε στίχους όπως «Ν' αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω». Βέβαια με την επιθυμία να μην ικανοποιείται όπως ήταν συνηθισμένο εξαιτίας των συνθηκών που βιώνουμε, αυτά είναι δύσκολα πράγματα και ακόμη δυσκολότερο να διαλέξει κανείς την γενναιοδωρία, την αγάπη, την τρυφερότητα, το θάρρος, την ακεραιότητα, τελικά τη γαλήνη και την αφοβία της ευθύνης και μίας κάποιας αυταπάρνησης. Αυτές είναι οι υψηλές ενέργειες του Σκορπιού. Ξεκινούν όμως μετά το ξεθόλωμα από κάτι θολά και κολλώδη πάθη, μετά από κάτι αρπακτικές συμπεριφορές επειδή φοβάται κανείς πως θα ξεμείνει -από το οτιδήποτε- και βέβαια μετά την ταύτιση με χίλιες δύο επιθυμίες που χρησιμοποιούμε σαν μαξιλαράκια για το εγώ μας.
Δύσκολα πράγματα, όμως καθώς η ταύτιση της ελευθερίας με τη χρήση όλο και περισσότερων πραγμάτων και με τη βίωση όλο και περισσότερων άσκοπων στην πραγματικότητα δραστηριοτήτων, περιστέλλεται, ίσως να είμαστε έτοιμοι για την ελευθερία του να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι, του να αγαπήσουμε περισσότερο, του να φοβόμαστε λιγότερο, του να πάψουμε να γκρινιάζουμε που ζούμε και να αρχίσουμε να χαιρόμαστε που υπάρχουμε. Ακριβώς αυτές είναι οι πάρα πολύ πραγματικές προκλήσεις και οι δυνατότητες των ενεργειών που μας πλαισιώνουν αυτή την περίοδο γύρω από την Πανσέληνο. Αξίζει η μεγαλύτερη προσπάθεια.
