Φτάνουμε στη μέση περίπου της αστρολογικής χρονιάς με την Πανσέληνο της Τετάρτης 1 Οκτωβρίου, στο ζώδιο του Ζυγού. Ο ωροσκόπος του χάρτη της (για συντεταγμένες Αθήνας) βρίσκεται στην 10η μοίρα του Καρκίνου.
Αν και το ζώδιο υπονοεί το θέμα της ισορροπίας και της εξισορρόπησης, αυτό είναι μόνο μια δυνατότητα στην πραγματικότητα. Για τους περισσότερους από εμάς «ισορροπία» σημαίνει κάποια κατάσταση ανεμπόδιστης δραστηριότητάς μας έτσι ώστε να μπορούμε να είμαστε ήρεμοι κι ανενόχλητοι. Η ισορροπία του Ζυγού αναφέρεται στην ισορροπία του κάθε ατόμου ή της κάθε ομάδας με όσα τα περιβάλλουν, δηλαδή με άλλα άτομα και ομάδες, καταστάσεις και συνθήκες. Είναι μια ενεργητική ισορροπία και όχι η εύθραυστη ισορροπία του «δεν σε ενοχλώ, δεν με ενοχλείς», η οποία μοιραία θραύεται όταν κάποιος ενοχληθεί, έστω και κατά λάθος. Η ισορροπία του Ζυγού φυσικά και είναι εφικτή και θεμιτή, όμως στηρίζεται σε κάποιες προϋποθέσεις που συνήθως απουσιάζουν.
Απαιτεί αρχικά ευρύτατη αντίληψη, δηλαδή την κατανόηση δυναμικών πολύ πέρα από την «δραστηριότητές» μας. Αυτό χρειάζεται ιδιαίτερα διαυγή νου και όταν λέω διαυγή, εννοώ όχι περιορισμένο από «απόψεις», «πεποιθήσεις» και φυσικά «φανατισμό». Χρειάζεται την ικανότητα να αξιολογεί κανείς την σημασία του καθετί που αντιλαμβάνεται όχι για τον εαυτό του, αλλά στο ευρύτερο πλαίσιο της αναζήτησης της ισορροπίας. Συνεπώς δεν γίνεται να αδιαφορεί για τους άλλους, όσο κι αν διαφωνεί μαζί τους ή τους αντιπαθεί, όπως δεν γίνεται και να μεροληπτεί υπέρ των άλλων, όσο κι αν τους συμπαθεί ή τους χρειάζεται. Ήδη τα πράγματα αρχίζουν να δυσκολεύουν, όμως υπάρχει συνέχεια.
Πάντα προσπαθώντας να αξιοποιήσει κανείς αυτή την δυνατότητα για ισορροπία που είναι έντονα παρούσα αυτές τις ημέρες, χρειάζεται ατελείωτη διάθεση τριβής, διαπραγμάτευσης και συμβιβασμού έως ότου είναι κανείς βέβαιος ότι δεν έχει μείνει τίποτα σημαντικό έξω από την προτεινόμενη συνταγή της ισορροπίας. Τότε βρίσκεται κοντά. Το τελευταίο βήμα είναι να φροντίσει για την αισθητική της λύσης. Δηλαδή για την ωραιότητά της κι αυτό σημαίνει το πόσο τελικά φροντίζει, η λύση, όλους όσους εμπλέκει κι επηρεάζει. Αν κουραστήκατε και μόνο διαβάζοντας το, μπορείτε να αναφερθείτε όχι στις παρούσες δυνατότητες, αλλά στον αυτοματισμό αυτής της Πανσελήνου, επειδή με αυτόν θα ευθυγραμμιστείτε.
Ο αυτοματισμός αυτής της Πανσελήνου συμβολίζεται ωραία από την Σελήνη στον Κριό και δεν είναι άλλος από την μονοδιάστατη επιδίωξη της «ισορροπίας» όπως συνήθως την εννοούμε. Δηλαδή η σύνταξη και αξιοποίηση όλων των δυνάμεων μας προς την επίτευξη μιας ανεμπόδιστης προσωπικής πορείας ή έστω και ομαδικής πορείας, αδιαφορώντας για τις γενικότερες συνέπειες της και βέβαια για όποιον δεν θέλει ή δεν μπορεί να συμμετέχει. Δεν απαιτεί ούτε γνώσεις, ούτε σχέδιο, ούτε λεπτομέρεια, ούτε οργάνωση, ούτε καν ευρύ όραμα. Το μόνο που απαιτεί είναι δυνατή φωνή και την (ευρύτατα διαθέσιμη) βεβαιότητα ότι έχουμε δίκιο/γνωρίζουμε/είμαστε οι «καλοί». Δεν έχει διάρκεια, επειδή δεν έχει σχέδιο, δεν έχει αποτελεσματικότητα, επειδή της λείπουν η οργάνωση και οι γνώσεις. Έχει μεγάλο καταστροφικό δυναμικό και αυτό εκδηλώνει. Δεν οικοδομεί εξισορροπητικές λύσεις, εξισορροπεί ισοπεδώνοντας, αφού στην πραγματικότητα δεν έχει τίποτα να αντιπροτείνει. Δεδομένου ότι πρόκειται για αυτοματισμό, δεν οδηγεί σε απολύτως τίποτα ουσιαστικά καινούριο, έστω κι αν έτσι φαίνεται. Πρόκειται για λούπα. Ίδια μαθήματα, ίδια μοτίβα, ίδιες καταστάσεις, διαφορετική εμφάνιση και πολλή καταστροφικότητα.
Σε αυτόν τον χάρτη οι προσωπικές και ατομικές αξίες και απόψεις διαμορφώνονται μάλλον από τις προσωπικές ανάγκες, όχι από την ηθική ή την κοινωνική-ομαδική-περιβαλλοντική συνείδηση. Οι ανάγκες δε, πηγάζουν από καταπιεσμένες προσωπικές επιθυμίες κυρίως για το «καινούριο» που όμως στην πραγματικότητα είναι απλώς μια νέα (μόνο κατ’ όνομα) αρχή με παλιά «πράγματα», πρακτικές, τρόπους οργάνωσης κοκ. Η φτώχεια που φέρνει αυτόν τον επιθετικό ατομισμό στο προσκήνιο, είναι η απουσία (ή ασάφεια) των στόχων έξω από το «παλιό» και κατά συνέπεια η αδυναμία της πλειοψηφίας να βρει νόημα σε οτιδήποτε δεν είναι αυτό που ξέρει. Εκεί μπαίνει και το στοιχείο της καταστροφικότητας και της ισοπέδωσης. Ό, τι δεν γνωρίζω, δεν έχω ξαναδεί, δεν με επιβεβαιώνει, στην πυρά.
Ευτυχώς, ο Κρόνος βρίσκεται ήδη σε ευθεία πορεία στον Αιγόκερο και θα μετριάσει τον βαθμό των επιθετικών, συγκρουσιακών και γενικά μάλλον αρνητικών πρωτοβουλιών που θα μπορούσαμε να αναλάβουμε, αφού ελάχιστα μπορούμε να σχεδιάσουμε αποτελεσματικά ακόμη κι αυτές.
Όσον αφορά το επικοινωνιακό κομφούζιο, διακριτό από πάσα κατεύθυνση, είναι το πλέον αρνητικό άμεσα, υπό την έννοια ότι οι όψεις του Ερμή με τους ανάδρομο Ουρανό και Ποσειδώνα, δίνουν περιθώρια στο ψέμα, την βλακεία, την κακοβουλία, την μνησικακία, την ασάφεια, την ανοργανωσιά, τις φήμες, το να λέει καθένας ότι τον βολεύει και σε χίλια δύο άλλα καλούδια. Βέβαια, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είναι χωρίς σοβαρές συνέπειες. Απλώς αυτές εμφανίζονται κάποιους μήνες μετά, κατά τακτό τρόπο. Το έξυπνο, ηθικό και αυτονόητο εδώ που τα λέμε, είναι να θέλει κανείς να αποφύγει τέτοιου είδους επικοινωνία. Δυστυχώς δεν είναι το πιθανότερο.
Υπάρχει μια ωραία χαραμάδα φωτός σε αυτόν τον χάρτη και μ’ αυτή εμπλέκεται ακριβώς το στοιχείο της επικοινωνίας και της δυνατότητας που έχει καθένας να επιλύει συγκρούσεις, τιμώντας την ζυγίσια ισορροπία και βέβαια φτιάχνοντας έτσι κάτι καλύτερο στην θέση αυτών που δημιούργησαν την σύγκρουση. Για όποιον μπορεί να διατηρήσει ένα μέτρο τρυφερότητας και ηθικής ακόμη κι όταν αισθάνεται ότι βάλλεται από παντού ή θέλει να βάλλει προς πάσα κατεύθυνση, υπάρχει, εκτός από την εξισορρόπηση, μία ακόμη δυνατότητα. Υπάρχει η δυνατότητα της ίασης. Μέσα από την τρυφερότητα και την ηθική γίνεται ορατό και είναι δυνατόν να αφαιρεθεί κάποιο «κάλυμμα», που εξάπτει, δικαιολογεί κακίες, θυμώνει και φαίνεται σαν να προσδίδει σκοπό και νόημα, αλλά στην πραγματικότητα είναι δανεικό και πολύ πολύ ενοχλητικό γι' αυτόν που το «φορά». Μέσα από το επικοινωνιακό μαλάκωμα, γίνεται ορατό το «κάλυμμα», το γιατί ενοχλούμαστε τόσο πολύ και τελικά, το γιατί ο άλλος επίσης ενοχλείται τόσο πολύ. Ένας άλλος κόσμος επικοινωνιακά. Αυτό χρειάζεται ευστροφία, καθαρότητα, ειλικρίνεια και άπειρη κατανόηση εκεί που θέλουμε να κάνουμε εμετό, ώστε να μην ξεβρακώνουμε όλο το «καλό» που υποτίθεται ότι πρεσβεύουμε. Δεν θέλει ευχολόγια, ασάφειες και θεωρητικές και αδρανείς «αγάπες».
Σύμφωνα με τον χάρτη αυτής της Πανσελήνου, οι μεγάλες δυνατότητες να εξισορροπήσουμε τα ασύμβατα είναι στο «σπίτι». Αυτό είναι ο χώρος που κατοικούμε, το οικογενειακό περιβάλλον ή η κατάσταση με τους ανθρώπους που ζούμε και κυρίως, είναι ο εσωτερικός μας χώρος. Σε ομαδικό επίπεδο, είναι ο «λαός» και η μάζα των ατόμων μέσα στην οποία κινούμαστε και την οποία συναπαρτίζουμε. Η μέθοδος, είναι η δημιουργική επικοινωνία και αλληλεπίδραση που είναι σαφής, δομημένη και κυρίως γενναιόδωρη, περιεκτική, κατανοητική και θαρραλέα. Σε ομαδικό επίπεδο, ο τρόπος είναι μια μεγάλη δόση επικοινωνιακής ανεκτικότητας και κατανόησης, όπως και η συγκράτηση της τάσης να «χτυπάμε» τον απέναντι με τις απόψεις μας. Αν είναι ορθές, δεν χρειάζονται την δύναμή μας, απλώς την ορθή έκφραση. Μια ωραία φράση που διάβασα και φαίνεται σχετική είναι ότι «η αλήθεια είναι σαν λιοντάρι, ελευθέρωσέ την και θα υπερασπιστεί μόνη της τον εαυτό της». Δεν χρειάζονται πολλές φωνές όταν υπάρχει αλήθεια κι όχι αποκλειστικά απόψεις, πεποιθήσεις και προσωπικές οπτικές.
Κατ’ ελάχιστον, αυτές τις ημέρες θα είναι εποικοδομητικότερο να στρέψουμε τα μάτια μας στα «δικά μας», τα ιδιωτικά και τα εσωτερικά και να τα κρατήσουμε εκεί. Επειδή αυτό είναι δύσκολο, ο μηχανισμός της Πανσελήνου μας εκτοξεύει «ανακλαστικά» στον δημόσιο χώρο, όπου μεταφέρουμε όλη την ορμητικότητα των ανισσόροπων οικείων καταστάσεων, των απωθημένων και της απροθυμίας να εξετάσουμε οτιδήποτε δεν γνωρίζουμε ήδη, αν μη τι άλλο, με μια υγιή περιέργεια.
